RSC Anderlecht – KV Oostende 1-2

Maxi Jazz van de Britse dancegroep Faithless zong het jaren geleden al: “This is my church, this is where I heal my hurts.”

Dat is exact het gevoel wanneer ik in Anderlecht de trotse voetbaltempel binnenwandel. Thuiskomen, op een bijna sektarische manier klaar om mijn voetbalgeloof te beleven. Stress en andere randzaken, weg .. aan de kant. Moven, ’t is football day en ’t is mauff!

Autootje geparkeerd aan de Decathlon, waar er sinds enige tijd een gratis shuttledienst naar het stadion wordt voorzien door De Lijn. Stel je voor, de bussen waren steeds op tijd. Soit, ideaal parkeren en minder (?) kans op een kapot geklopte autoruit, ’t is toch meegenomen.

Eens aan het stadion links en rechts een bekend gezicht gespot, en de dienst Ticketing opgezocht. De uitnodiging voor het Voetbalman-project was even zoek, maar een vriendelijk en professioneel team kon me toch verder helpen. ’t Was een drukte, eerste competitiematch, vele tickets die thuis afgeprint waren scanden niet, abonnementen links en rechts scanden niet, .. Het was een mierennest rondom het stadion, best wat mensen misten de eerste minuten van de wedstrijd.

En dan .. Kompany. Vincent Kompany, terug in ons Park. Adrenaline gierde door de aderen van de fans, er werden fantastische tifo’s getoond en de verwachtingen waren hooggespannen. Niet zozeer naar resultaten, want face it, jaren wanbeleid heeft er voor gezorgd dat we met een spelerskern zitten waar zelfs Roda JC of Antwerp FC amper pionnen uit zouden willen wegplukken. Maar er werd ons voetbal beloofd, foetbal! En dat zagen we.

We konden genieten van snedige aanvalsgolven, individuele acties op snelheid en techniek, vista en Hollandse branie. Dat we zonder spits speelden, en links en rechts nog serieuze hiaten in de kern hebben, verandert niets aan het feit dat dit het voetbal is waarvoor ik naar een stadion ga. We gingen op ons bakkes, maar wel in stijl en met goede vooruitzichten.

Project Kompany, het wordt door veel keuterboerkes afgedaan als onhaalbaar, arrogant, “tis hier Manchester City ni eh gast”, .. maar eigenlijk is het toch gewoon dát waarvoor je jezelf in de tribunes nestelt?

Grote fan hierzo, en ondanks de nederlaag (het zal de laatste niet zijn voorlopig) zag ik wat ik altijd wil zien bij Anderlecht: technische suprematie, mooie goals, lef en durf, individuele acties en dat allemaal met 6 jeugdproducten van ons Neerpede, met die wereldspeler Vincent Kompany als orgelpunt.

Merci Sporting! 💜
Bedankt RSC Anderlecht 💜